Hoe doe jij dat dan?

Vraagt ze. We hebben het over dromen, doelen en dat de weg er naar toe niet altijd gemakkelijk is. Dat allerlei dagelijkse dingen zo gauw je van je beste en meest oprechte intentie, doel en droom af houden. Dat het zo gemakkelijk is om alles en iedereen voor te laten gaan, voor wat je zelf graag zou willen bereiken of wilt veranderen. En dat het ook vraagt dat je consequent stappen blijft zetten om daar te komen.

Laat mij je vertellen wat mij heeft geholpen en dat was echt een eye opener voor mezelf, is beter plannen en structuur aanbrengen. En me aan mijn eigen planning houden, maar daar kom ik straks nog even op terug. Plannen en structuur is niet mijn eerste natuur zeg maar. Ik ga liever een beetje mee met hoe het komt of hoe het voelt. Onder het mom van spontaniteit en vertrouwen dat het goed komt. Een beetje huppelend door het leven waar dat kan. Inmiddels weet dat ik het me niet altijd brengt wat ik hoop, van droom of graag zou willen. Met het krijgen van kinderen had ik al ontdekt dat zij goed gedijen op enige structuur en dat het veiligheid biedt. Al is dat nu niet wat ik wil meegeven. Want voor mijn kinderen kan ik wel structuur aanbieden en voor cliënten adviseren, zelf hoef ik er dan nog niet zoveel mee te doen. Ook al ben ik ervan overtuigd (en dat ben ik al jaren) dat het belangrijk is om je doel te behalen of om veiligheid te kunnen bieden, kleine acties consequent te blijven doen.

Hier gaat weer eens op dat de ervaring maakt dat je beseft wat het werkelijk betekent voor jezelf en dan ook (pas) duurzaam kan toepassen. In mijn geval twee ervaringen die me echt overtuigd hebben van de winst van plannen. Het is al langer geleden dat ik wat meer wilde sporten om me vitaler te voelen (en het liefst ook wat strakker te worden, want ik zag opeens plooien en slapte die er eerder echt niet waren). Ik weet wat ik dan zou moeten doen en kan de oefeningen en schema’s als fysiotherapeut prima bedenken. Alleen wist ik ook dat ik het zou moeten volhouden, ik wist niet goed waar ik de tijd (en vooral energie) vandaan moest halen en wilde niet naar de sportschool. Ik heb gekozen voor een programma van 10 minuten via dagelijkse filmpjes. Vanuit de gedachte dat 10 minuten zou moeten lukken en ik alleen maar hoefde te volgen. Het werkte, heel goed zelfs. Ik voelde me fitter, krachtiger en die 10 minuten waren prima te doen. Op een gegeven moment deed ik 2 filmpjes achter elkaar en sloeg zo een dag over.

Inmiddels had ik een coach. Ik wilde namelijk heel erg graag meer moeders en hun kinderen helpen (iets waar ik zelf erg blij van wordt en energie van krijg), maar ik had ontzettend veel ideeën waarvan ik niet wist waar ik moest beginnen en een aantal zaken kon wel een opfrissing gebruiken. Ik had iemand nodig die me hielp met structuur, wat ik als eerste moest aanpakken en op  de meest handige manier. Ook zij kwam met plannen en structuur; kleine acties en dat consequent blijven doen. Het grappige is dat zij precies zei wat ik ook altijd zeg, maar dus zelf niet toepaste op werkgebied. Bovendien (en daar hou ik erg van, dat alles erin past) merkte ik dat het effect had op meerdere gebieden in mijn leven. Door beter mijn werk te plannen, had ik meer tijd (echte aandachtsvolle tijd, zonder een vol werk-hoofd) voor mijn kinderen, kon ik beter loslaten en ontspannen. Ik merkte dat ik door zowel de dagelijkse work-out als mijn nieuwe werkwijze meer ruimte en vrijheid ervoer en het gaf me een nog grotere creativiteit (en meer plannen!).

Totdat, en dat heeft me nog wel het meest geleerd, de klad erin kwam. Ik had de filmpjes moeten verlengen, ik deed een aantal kleine zaken in mijn werk niet consequent en voor het ik wist was ik een paar weken verder. Het vervelende is dat je het effect ervan niet dezelfde dag merkt, ook niet dezelfde week. Net zoals je niet dagelijks het positieve effect merkt van kleine structurele veranderingen, merk je ook niet het negatieve effect als je ze niet structureel doet. Denk maar aan afvallen en jojo-en. Je merkt het effect pas later. Mijn hoofd liep weer vol, daardoor was ik meer moe en sneller kortaf naar mijn kinderen en ik voelde me minder fit.

Ik had wel een planning gemaakt, ik hield me er alleen niet helemaal aan. Het was nog wel mijn eigen planning, dit is wat ik moest doen om te bereiken wat ik graag wilde. En ik deed het niet. Ik kon alleen maar zelf de verantwoordelijkheid nemen. Toen ik dat door had, ben ik me weer aan mijn eigen planning gaan houden. Heb ik elke dag zin om de work out te doen? Nee. Zelfs niet als het maar 10 minuten is. Ik moet soms echt zin maken. Het helpt wel, dat het 10 minuten is en niet een enorme berg van een half uur of uur.  Heb ik zin om me altijd aan mijn planning te houden als er zoveel andere leukere dingen zijn die ik zou kunnen doen? Nee, ook niet. Ik weet inmiddels dat als ik al die mooie wilde plannen van me tot een succes wil maken, ik ook de saaie kleine dingen moet doen die nodig zijn om tot dat succes te komen. Het mooie is dat als ik weer meer in de flow van de planning en structuur zit, ik vaak wel zin heb of dat het me minder moeite kost als voorheen.

 Ik ben benieuwd of jij dit herkent, of je een inzicht hebt gekregen of hoe jij omgaat met alle dagelijkse zaken die je zo kunnen afleiden. Ik zou het leuk vinden om te horen.

Geralda

Plaats een reactie