Ken jij de 12 Heilige nachten? De heilige nachten die beginnen met kerstnacht (24 op 25 december) en eindigen na de nacht van 5 op 6 januari, op de ochtend van Driekoningen. De meningen zijn wat verdeeld of het 12 of 13 heilige nachten zijn, dat ligt aan de manier van tellen. Van oudsher staat de tijd tussen Kerstmis en Driekoningen bekend als een tijd waarin dromen beter onthouden kunnen worden. Vroeger werd het ook wel de “tijd tussen de jaren” genoemd. De tijd van de innerlijke stilte van de aarde zelf. Het is precies het verschil tussen de cyclus van de maan van twaalf maanmaanden en de cyclus van de zon van twaalf zonmaanden. Rudolf Steiner heeft gemeend dat gedurende heilige nachten de zaden van de aarde worden bevrucht door de geestelijke krachten van de sterren, waardoor in de lente de planten uit de aarde kunnen ontkiemen.
Ook nu ervaren we de tijd tussen Kerstmis en Driekoningen als een bijzondere tijd. Mensen hebben behoeft aan elkaar te bezoeken, gezellige dingen met de familie te doen, samen te eten en tijd door te brengen rondom de kerstboom of in de natuur. Bij voorkeur natuurlijk in wit winterlandschap. Voor anderen is het gemis van een dierbaar juist nu zo pijnlijk voelbaar of zien eigenlijk op tegen twee dagen “gezelligheid” met familie en kunnen niet wachten tot deze dagen voorbij zijn.
Het is bij uitstek de tijd voor innerlijke verdieping, bezinning en meditatieve momenten. Met je familie of juist meer in de stilte van jezelf. Muziek, een verhaal of een verrassende vraag kan daarbij prachtig helpen om eens op een andere manier in gesprek te komen.
Je kunt het ook beleven met je kind. Door je dromen van afgelopen nacht aan elkaar te vertellen Door te vragen wat de grootste droom van je kind is en doorvragen wat maakt dat juist dàt zijn of haar droom is. Jouw grootste droom vertellen. Samen dagdromen hoe het eruit zou zien als het realiteit was, wat zou je doen, wat heb je aan, hoe beweeg je. Vragen wat afgelopen jaar zo bijzonder heeft gemaakt, wat de top drie van leuk (spannend, nieuw, vervelend) was. Wat je zou willen dat je zou kunnen doen/beleven/voelen als je een toverstafje had en alles was mogelijk.
Het is ook een mooie tijd om je kind (weer eens) te masseren. Ik weet het, ik noem het vaker. Ik vind het zo’n mooie manier om in contact te zijn met je kind. Je voelt onder je handen hoe je kind in zijn of haar vel zit, je helpt je kind meer tot rust en ontspanning komen (en zeg nu zelf, je kind is toch hartstikke moe van afgelopen periode, wel of niet op school?), het geeft een prachtig moment tot iets vertellen voor je kind. Even een op een tijd, als je meerdere kinderen hebt. En werkelijke aandacht voor elkaar. Ik ben er van overtuigd dat geregeld masseren en dat hoeft echt niet lang, helpt bij het lekker in je vel zitten en een goed contact met je kind (juist in roerige tijden).
In de tijd van de heilige nachten en meer bezinning, wil ik je graag iets geven. Of eigenlijk geeft je kind het aan jou en help ik je herinneren. Vul de volgende zin eens in en dan bedoel ik letterlijk. Doe het nu, voordat je verder leest en je hoofd er van alles van gaat vinden. Ook als je het al vaker hebt gedaan. Schrijf de zin op een blaadje en vul het in;
Wat ik bewonder aan (naam van je kind/neefje-nichtje/buurkindje) is……….
Voel even wat dat met je doet als je het op geschreven. Haal een situatie voor de geest waarin hij of zij dat liet zien en het jou raakte. Maak het zo levend mogelijk voor jezelf. Blijf even bij dat gevoel.
Schrijf opnieuw de zin op en verander het in; wat ik bewonder in mijzelf is (en schrijf dan letterlijk over wat je bij de eerste zin hebt ingevuld). Schrijf er dan onder;
Voel even wat dat met je doet, hoe komt het binnen, wat gebeurt er in je lijf. Herken je het of niet. En als je het herkent doe/voel je het dan ook zo als het kind? Beleef je dat ook met dezelfde intensiteit, passie en levenslust? Zijn er levensgebieden waarin je het minder leeft dan je zou willen? En als je het niet herkent, weet dat dit ook een kwaliteit van jou is, ook al geloof je het nog niet of leef je het nog niet.
Aan jou de uitnodiging om deze laatste zinnen ergens op te hangen waar je het regelmatig tegenkomt. De komende dagen eens te laten bezinken, meer te laten zien, je dromen erover op te schrijven, op te mediteren, kortom toe te laten. De heilige nachten zijn de perfecte tijd om dat tot uiting laten komen of nog méér tot uiting te laten komen. Kun jij je voorstellen dat de komende dagen dan toch iets anders worden, meer diepgang krijgen of iets meer glans? En vergeet vooral niet dat bijzondere kind eens lekker te knuffelen, omdat hij of zij je deze kwaliteit heeft laten herinneren.
Ik wens je fijne dagen én nachten toe.
Geralda