Waar het hart vol van is…
Zoals je lichaam kan spiegelen wat er diep van binnen leeft, zo spiegelt je kind jou als ouder. En dan niet alleen in waar jij jezelf in je kind herkent, juist waar je botst met je kind of je kind niet begrijpt. Als het je raakt en dat kan even zo goed een kwaliteit zijn die je positief labelt als een “lastig” stukje, zegt het ook iets over jou. Net zoals jij onvoorwaardelijk van je kind houdt en wilt dat je kind blij en evenwichtig opgroeit, wil je kind dat ook voor jou. Je kind spiegelt je onbewust door spel, gedrag en soms in klachten. Je kind ziet jou, ook wie jij bent achter je maskers en je muurtjes. Op die manier laten ze onbewust weten waar je mogelijkheden tot groei liggen. Een niet of minder geleefde kwaliteit waar je aandacht aan mag besteden. Want hoe heerlijk is het voor je kind om bij een ouder te zijn die voluit leeft, vanuit zijn hart, passie en in verbondenheid. En wat een mooi voorbeeld om je aan te spiegelen als kind, als je ziet dat jouw mama of papa laat zien wat allemaal mogelijk is als je vanuit je hart leeft.
Iedereen komt pijn en verdriet tegen in het leven. Onze eerste neiging is ervan weg te gaan, Als de pijn of het verdriet te groot is om te verwerken op dat moment, om wat voor reden dan ook, dan stoppen we het weg. Zodat het zo min mogelijk “kwaad” kan. we stoppen het als het ware onder een steen. Soms zijn we raakbaar in
De kwaliteiten van een kind die door de ouders niet gezien, gewaardeerd of gestimuleerd worden, kunnen zich in het kind niet ontwikkelen. Een kwaliteit wordt zo als het ware in de wachtstand gezet. Zie het als een zaadje waar een steen bovenop ligt. Als dit vroeg in je leven gebeurt weet je niet dat er een zaadje onder een steen ligt. In je kindertijd was er geen mogelijkheid voor het zaadje om te ontkiemen en op een bepaalde manier beschermt de steen het zaadje ook.
Het zaadje heeft ook kiemkracht en daarmee “roept” het; “ik wil lucht en licht, ik wil groeien”. Ik ben niet alleen beschermd en inmiddels ook opgesloten en vergeten.
Inmiddels ben jij degene die de steen op het zaadje houdt. Het zaadje probeert op verschillende manieren je aandacht te trekken. Je sluit jezelf af van een wezenlijk, oorspronkelijk deel van jezelf, je volledige potentieel. Vaak een deel dat tegenovergesteld is van hoe jij jezelf kent.
Je kinderen zien jou in je geheel, ook het deel onder de steen. Ze reageren op het zichtbare deel van jou en het voor jou onzichtbare deel van jezelf. Helen is de brug slaan tussen de liefdevolle ouder die je bent en de puurheid van het kind in je. Helen is dat je beide kanten volledig in vrijheid kunt gebruiken.
Deze week is het de week van de opvoeding. De betekenis van opvoeding is de zorg voor iemands ontwikkeling. Laten we niet alleen zorg dragen voor de ontwikkeling van onze kinderen, maar ook het kleine meisje (of jongentje) in onszelf. De delen die eerder niet gezien, gehoord of gestimuleerd konden worden nu voeding, licht en liefde geven om tot bloei te kunnen komen. Welke voeding heeft dat zaadje in ons nodig om te groeien, zodat wij kunnen bewegen tussen ons krachtige volwassen deel en het speelse pure kind in onszelf. Dat ze er beide kunnen zijn; onbevangen zijn en het kunnen overzien, spontaan en beschouwend, daadkracht en eindeloze verwondering, werk en spelen. Om vrijuit helemaal onszelf te kunnen zijn. Wat heerlijk voor ons zelf én voor onze kinderen…
Heb een fijne dag!
Geralda
Heb je hier een vraag over of als je iets wilt delen, graag! Ik vind het leuk om te horen!