Ik deed het gewoon. In het begin wist ik niet wat je bedoelde met dat voelen. Ik wist niet wat ik voelde en of ik wel iets voelde. Ik ging gewoon door, schouders eronder en gaan.
Als het voelen zo uitgeschakeld wordt, dan kunnen er twee dingen gebeuren. Het eerste is dat je doet zoals mijn cliënte aangeeft. Niet stilstaan bij wat iets met je doet of wat je nodigt hebt. Je handelt. Je doet wat er gedaan moet worden. Waarbij je voor een ander juist wel heel invoelend bent. Ik zie dat vaak bij zorgverleners of bij vrouwen die werken in het onderwijs. Zo’n groot hart voor degene waarvoor ze zorg hebben of voor het vak en tegelijk zichzelf daarbij vergeten. Totdat ze uitvallen en dan werkt de oude strategie niet meer om weer “de oude” te worden.
Een andere optie is dat je somber wordt, een beetje afgestompt. Het komt allemaal niet meer zo binnen. Ook de leuke dingen niet. Nergens beleef je echt plezier aan, zelfs niet meer aan datgene wat je eerder zoveel voldoening bracht. Het is vlak geworden. Het kan voelen alsof je vastzit in de situatie en je weet niet hoe je er uit kan komen. Of zelfs dat je het steeds koud hebt. Ik zie het vaak bij mensen met hoogbegaafde eigenschappen. Die niet goed hun potentieel (kunnen) benutten en daardoor overprikkeld en onderprikkeld raken.
Het is in ieder geval lastig voelen in je lijf. En keuzes maken voor jezelf is moeilijk. Er zijn veel redenen waarom het voelen zo uitgeschakeld wordt. Veelal heeft het te maken met niet gezien en gehoord zijn, gevoel van afwijzing of angst om overspoeld te worden door alle mogelijke emoties en gevoelens. Naast dat de redenen aandacht nodig hebben, is het noodzakelijk om weer te leren voelen in je lijf.
Signalen van je lijf geven je informatie over je grenzen, over wie je bent, wat jij wil en kan, wat je nodig hebt en waar jij blij van wordt. Emoties horen bij het leven. De drie B’s (boos, bang, bedroefd) vinden we minder leuk, maar als we ze onderdrukken vinden ze hun weg vroeg of laat naar buiten. Via je lijf. Onderdrukte emoties kunnen fysieke klachten veroorzaken. Emoties en gevoelens geven ook betekenis aan je leven. Denk aan vreugde, liefde, verbinding, voldoening.
Als klein kind kunnen gevoelens overweldigend zijn, zowel de “positieve” als de “negatieve”, maar als volwassene kun je die gevoelens dragen. Gevoelens zijn minder dramatisch dan we denken. Je voelt het, het gaat voorbij, en daarna volgt de opluchting.
Voelen in je lijf helpt je in het moment zijn. Niet bezig met het verleden of de toekomst, maar je aandacht kunnen geven aan wat zich nu afspeelt. Iets wat veel meer voldoening geeft. Het is beleven in plaats van dat je geleefd wordt of aan de zijlijn staat. Hoeveel meer vervulling denk je dat mijn cliënte van het begin weer elke dag ervaart?
Hoeveel vervulling ervaar jij?
Liefs, Geralda