Afgelopen maandag was de film Bad Moms weer op tv. Ken je het? Het gaat over een moeder die genoeg heeft van al die ballen in de lucht houden, de hoge lat en behoefte heeft zich niet alleen maar moeder te voelen.
Ik heb deze film destijds in de bios gezien met een groepje moeders van school. Een paar weken daarvoor wilden onze jonge dochters samen uit eten, zonder ouders. Zij naar de pizzeria en wij schuin tegenover op het terras. Het was op een donderdag aan het einde van de middag en ik had een lange dag gewerkt. Je kent het wel, beetje gaar, vermoeid en hongerig. Eerst maar even borrelen, een glaasje wijn met zo’n plankje lekkers erbij. Het was gezellig, erg gezellig. Hard gelachen om onszelf en elkaars pogingen alle ballen in de lucht te houden. Gewoon zo’n gezellige namiddag met vrouwen die zich weer even iets meer voelen dan alleen moeder. Dat tweede wijntje valt dan net iets gezelliger dan anders. En voordat iemand er iets van denkt, we waren niet aangeschoten, niks van dat alles.
Onze meiden hadden inmiddels gegeten en haalden ons op om naar huis te gaan. Wij vonden het nog veel te lekker om ons even weer meer dan alleen moeder te voelen, het was nog te gezellig. Met een combinatie van verbazing, iets van schaamte en vrolijkheid keken ze ons aan. Nog verbaasder dat ze 20 euro mee kregen om nog even de stad in te gaan om een ijsje te kopen en winkels te kijken. Het was koopavond hè?! Bij terugkomst zijn we met zijn allen naar huis gefietst. We waren een beetje rebels geweest die namiddag, voelden ons een beetje Bad Moms en dit was de aanleiding om samen naar de film te gaan.
Voor mij was de film herkenbaar in dat ik soms ik te streng ben en soms te toegevend. Wat voor mijn ene kind werkt, blijkt niet te werken voor het andere kind. En als ik eindelijk heb uitgevogeld wat werkt, zijn ze gegroeid en vraagt het weer iets anders. Ik leerde dat ik soms behoefte heb om Geralda te zijn en niet alleen moeder. Dingen te doen die ik leuk vind, voor mezelf, zomaar, waar ik van kan groeien of ontspannen of allebei.
We maken onszelf soms gek om de perfecte moeders te zijn. En wees eerlijk, die hoge lat leggen we er vaak zelf op en niet de ander. We hebben wel allerlei gedachten over wat de ander er wel of niet van zou vinden of denken, maar is dat wel echt zo? Laten elkaar niet meer gek maken met allerlei moetens die we ons zelf in ons hoofd halen, hoe het gezonder/bewuster/bijzonderder kan, hoe de traktaties nog mooier eruit kunnen zien, de lunchbakjes nog exotischer.
En nu, drie jaar later, zet het me even weer op scherp in hoeverre ik nog tijd voor mezelf neem. Wat we kunnen leren van de film is dat we ook tijd voor ons zelf maken, om te ontspannen, samen met vriendinnen te zijn, op te laden, doen waar we blij van worden en te groeien. Voor mij is dat niet eens een Bad Mom zijn, maar juist een hele goede moeder. Door goed te zorgen voor mezelf, kan ik ook beter zorgen voor mijn kinderen (het idee van het zuurstofmasker hè?). Door zelf lekker in mijn vel te zitten, doen waar mijn hart van gaat zingen, ben ik een prachtig voorbeeld voor mijn kinderen en kan ik ze alle liefde geven wat ik voor ogen had toen ik ze kreeg. En ja, dat gaat de ene keer beter dan de andere keer 🙂
Hoe zou het voor je zijn om elke week iets voor jezelf te doen? Ongestoord in bad liggen, wandelen, een boek of tijdschrift lezen, koffie te drinken met een vriendin, winkelen (in een echte winkel), haken of naar de bios? Waar zou jij de komende week zin in hebben om te doen en wat heb je daarvoor nodig? Schrijf het eens op en ook de hindernissen die je voor je ziet. Misschien kun je ze een voor een tackelen en heb jij deze week een heerlijk momentje voor jezelf! De eerste stap naar wekelijks geplande tijd om op te laden, me-time.
Ik ga afspreken met een lieve vriendin, voor een avondje lekker keihard lachen. En jij? Ik vind het leuk om te horen wat jij gaat doen.
Heb een fijne dag!
Geralda