“Ik ben best wel ontspannen”. Dat hoor ik van veel vrouwen in mijn praktijk. En dat klopt vaak ook. Waar mijn oren verder van open gaan, zijn de woordjes, best wel. “Best wel” geeft aan dat er op zijn minst ook iets anders is, namelijk spanning. Bij even doorvragen blijkt dan dat er inderdaad ook spanning is, “maar dat hebben alle moeders toch?”
De ontspanning is aan de oppervlakte, zo op het eerste gezicht ziet het er aardig relaxt uit. Tegelijk is de onderliggende spanning voelbaar. Van het goed willen doen, hard hun best doen, zorgen dat kind en anderen het goed hebben, zich steeds ergens te kort voelen schieten, gevoel van falen, schuldgevoel. Dat zijn natuurlijk gevoelens die liever niet gevoeld worden. En dus wordt er nog harder gewerkt, beter hun best gedaan, het gevoel beetje weg gestopt (niet helemaal, het blijft irritant telkens door alles een beetje heen komen) en gáán. Als het eerst maar…. goed gaat met mijn kind, vakantie is, de scholen weer zijn begonnen, ik een beetje goed slaap, even tijd voor mezelf heb…. of vul maar in wat voor jou de reden is dat je nog even uitstelt om je eigen ontspanning en lijf echt belangrijk te vinden. Want je weet wel dat het belangrijk is om ook goed voor jezelf te zorgen, maar je handelen wijst er meer op dat de ander toch voor gaat als je moet kiezen.
De spanning gaat stapelen. Echt lekker opladen lukt niet meer, slapen gaat nog slechter, het lontje wordt steeds iets korter. Eigenlijk een neerwaartse spiraal, want er komen meer negatieve gedachten over jezelf bij. Je lijf gaat protesteren met allerlei vage klachten, je wordt vaker een beetje paniekerig. Alles word je teveel, harder werken helpt niet meer en je moet steeds huilen, wat je natuurlijk inhoudt. Misschien is dit nog niet aan de orde en lukt het je nog om het zo ver niet te laten komen.
Maar hoe lang ga jij door? Wanneer maak jij een pas op plaats die werkelijk iets verandert en niet alleen een korte adempauze geeft? Wanneer neem jij geen genoegen meer met “best wel” en ga je voor werkelijk ontspanning in je lijf, rust in je hoofd en een blij gevoel? Zonder het gevoel van moeten of dat komt er ook nog bij.
Ontspanning vanuit rust, niets hoeven. Vanuit lichtheid en zachtheid.
Dat kan. Echt! Soms vraagt het wat tijd en geduld, maar diepe ontspanning is als een reset. Een grote onderhoudsbeurt voor je lijf en je hoofd. Het brengt je zoveel meer, dan “best wel”. Je kan juist meer de moeder, vrouw zijn , die je wilt zijn. Blijer, vrijer, relaxter.
Neem jij genoegen met best wel ontspannen?
Geralda
Een ontspanningssessie gewonnen bij Geralda.
Ik ben verrast, benieuwd, omdat ik het fenomeen niet ken, en
een cadeautje voor mijzelf denk ik dan.
Heerlijk, ik heb ervan genoten van de sessie en wat fijn om te mogen ervaren wat het met je doet.
Ik ben kwiek en blij naar huis gegaan met deze nieuwe ervaring.
Dank je wel, integere vrouw. Je hebt veel in huis Geralda
Een lieve groet van Lia