Ik ben een geluksvogel. Echt.
De afgelopen dagen ben ik wel 10x overnieuw begonnen met deze blog. Zoeken naar een onderwerp, zoekend daarin naar de essentie wat ik wil overbrengen. Drie verschillende opzetjes staan onaf gemaakt op mijn laptop. Ik kwam niet echt in de flow zeg maar. Vandaar ook dat je het nu pas krijgt en niet gisteren. Het kwam er niet uit.
Tot ik het kaartje van vandaag las. Ik heb voor mijn verjaardag een grote vaas met kaartjes gekregen, 365 dagen lang elke dag een spreuk of oneliner. Inspiratie, doordenker of een klein spiegeltje. Van mijn 15 jarige (!) Ik ga er nog wat mee doen, zo mooi is het. Weet nog niet wat, maar dat komt.
Vaak zijn het dingen die ik zelf zeg tegen cliënten. En om ze dan nu zo te lezen, is heel bijzonder. Soms vind ik het niks hoor en juist dat is erg lollig. Want waarom vind ik het niks of denk ik dat het voor mij niet geldt? Precies! Vaak is het een spiegel, geeft het me een stukje bewustwording, telkens een laagje dieper. Had ik al gezegd dat ze 15 is? Lucky me! 😊
Deze ging over controle. Een thema die op de bank regelmatig langs komt zeg maar. Hoe je soms zo hard probeert de controle te behouden en het als het ware als zand door je vingers voelt glippen. Of moe wordt van alert zijn om te zorgen dat anderen het goed hebben (en jezelf daarbij een beetje vergeet). Of hoe al die spanning in je lijf vastzet. Of alle drie. Het niet lukt en maar doorgaat, terwijl je aan alle kanten voelt dat het niet helpt. Zoals ik dus.
Ik was zo hard aan het werk, te zoeken naar een zinvol verhaal. En bij elk op zich goed onderwerp kwamen de zinnen en woorden toch niet omhoog. Dan raakt het niet. Ik ging steeds harder mijn best doen. (Hé, beste meisje van de klas willen zijn piept dan toch weer even naar boven😊)
Door het lezen van het kaartje besefte ik me weer dat ik mijn manier van benaderen kan veranderen. Daar heb ik namelijk wel “controle” over. Ik beslis op welke manier ik op iets reageer. Of dat nou gaat op het schrijven van een blog dat niet lukt, op mijn boze kind, die irritante collega, partner of eigenlijk alles. Gelijk vanuit de emotie (steeds gefrustreerder worden) of rustig en duidelijk je grenzen aan geven. Even kunnen laten of er boven op zitten. Een paar keer adem halen en het eens vanuit een andere bril te bekijken. Door het vanuit het perspectief van de ander te bekijken, maakt dat er ruimte komt. Het al meer gaat stromen. Het geeft de ander ook de ruimte om niet gelijk vanuit emotie te (hoeven) reageren.
In mijn geval stromen de woorden er om half 12 ’s avonds dan wel. Schijnbaar moeiteloos. Door los te laten. Toe te laten van de andere kant. Ben je inmiddels vast benieuwd wat er nou op dat kaartje heeft gestaan.
When you can’t control what’s happening
Challenge yourself to control the way you are responding to what’s happening
That’s where the power is.
Ik ben een geluksvogel. Dat snap je.
Ben jij je weer even bewust geworden van waar jouw controle behoefte zich laat zien? Leuk als je het me laat weten.
Geniet van de zon!
Geralda