De gouden combi

Ik herken mezelf wel in haar. Geneigd om te veel dingen tegelijk te doen. Omdat ze gezond voor je zijn, leuk zijn of omdat iedereen er zo enthousiast over is dat ik benieuwd ben of het echt zo bijzonder is. 10:000 stappen, koud na douchen, yoga, dankbaar zijn, mindfulness. Elke dag. En daarmee mezelf zo vastzetten dat het al na een paar dagen gaat knellen. Maar doorzetten natuurlijk, waardoor het steeds meer gaat voelen als moeten en minder als willen.

Misschien herken jij jezelf ook wel in de nieuwste reclame van de Kruidvat moeder. Denk je nu, maar daar heb je toch al eens een blog over geschreven? Dat klopt! Die vind je hier en gaat over het goed willen doen voor je gezin en daarbij jezelf vergeten. Deze blog gaat over een ander stukje. Want de reclamemakers hebben het beeld goed gevangen. Al ben ik het niet eens met het einde en het nemen van een pilletje tegen de stress die de moetens met zich mee brengt.

Er is namelijk geen quick fix. Dat lijkt tegenwoordig wel zo. Kijk maar de reclames, op insta of een tijdschrift. Je neemt een pilletje, doet een challenge of een 30 dagen (of 5 of 10 dagen, net wat de aanbieding is) online cursus en je probleem is opgelost. Niet dus. Veelal heb je een eerste goede stap in de richting gezet waar je naar toe wil. Soms blijkt zelfs dát niet zo uit te pakken als je gehoopt had.

Sowieso moet je het daarna zelf doen en blijven doen. Met dat pilletje of in die korte tijd heeft er nog geen gedragsverandering kunnen plaatsvinden. Dat zorgt er namelijk voor dat je na de eerste goede stap, een tweede, derde enz. kan blijven zetten. Is dat ander gedrag er niet, verval je voor je het weet in je oude patronen. Omdat het even niet uitkomt, je het vergeet, er geen zin in hebt, te druk is, iets anders belangrijker is of… Waarbij de intentie waarmee je begon oprecht, serieus en heel krachtig was. Daar ligt het niet aan.

Zelfs de dingen die in basis gezond voor je zijn, zijn dan een stukje minder gezond. Ze leveren teveel stress op. In het moeten bouw je spanning op je in lijf. Toch ga je door vanuit niet willen opgeven met een gejaagde snel-even-afmaken houding. Irritaties, teleurstelling, de hele rataplan van emoties komt erbij.  Want het levert niet op wat je dacht, je stelt het uit (waar je van baalt), het gaat meer op je drukken en steeds meer richting geforceerd moeten.

De echte waardevolle veranderingen vragen tijd. Maar vooral vraagt het kleine stapjes, zodat het langzaam een gewoonte wordt en je ermee kan doorgaan. Zonder jezelf te overvragen of klem te zetten in moetens. Als de lat te hoog ligt, vraagt het heel veel om daaraan te kunnen voldoen. Wat vaak niet lukt met een energiek gezin en werk. Komt er dat nog eens als een extra domper overheen. Vooral als je het idee hebt dat het anderen wel lukt.

Tuurlijk is het ook wel eens doorzetten. Je hebt er niet altijd zin in en er zijn vele afleidingen, die je verleiden om het niet te doen. Dat is dan nog vele malen zachter dan vanuit moeten en te ver doorgeslagen wilskracht.

Hoe dan wel? Met die kleine stapjes. Op een zachte vriendelijke manier telkens weer heel duidelijk voelen wáárom je dit wilt, in je lijf. Dat vuurtje. Te voelen, ook weer in je lijf, wat de blokkades en drempels zijn die je tegen houden of laten vervallen in je oude patronen. Te voelen, nog steeds in je lijf, hoe het wél kan. Daarmee kan je begrijpen waardoor je doet wat je doet en wat jouw mogelijkheden zijn tot de door jouw gewenste verandering. Jij weet namelijk wat het beste bij je past. Voor mij komt dat samen in de cranio.

Telkens weer dat lijf, omdat je het daarmee letterlijk kan en ook moet doen. En dat is wat ik noem een zacht moeten. Je lijf is nu eenmaal je instrument om dingen in de wereld te zetten. Samen met je hoofd, een gouden combi tot succes.

Vanmiddag mag ik weer. Met lieve collega’s in de energie van de cranio naar het voelen. Zin in. Zodat ik gezonde keuzes kan blijven maken. Niet omdat het moet, omdat ik het wil. Van binnenuit. Niet alleen vanuit mijn hoofd, maar vanuit mijn hoofd én mijn lijf. Zonder druk, vanuit zachtheid. Bijna vanzelf.

Liefs, Geralda

Herken jij jezelf in de Kruidvat moeder? In het moeten, het zo goed willen doen, dat jij je daar in vast zet? Teveel van in je hoofd gaat zitten? Terwijl je juist meer wil genieten? Of dat genieten ten volle wil voelen?

Kom je dan eens langs? Laten we dan eerst even vrijblijvend en gratis bellen om kennis te maken en weet je wat ik juist voor jou zou kunnen doen. Je kan hier contact met me opnemen. Ik ontmoet je graag!

Plaats een reactie