En daar was het opeens

En daar was het, dat gevoel. Gelukkig, een diepe zucht. Ik zak verder in mijn stoel, laat het binnen komen en geniet.

Dat was begin deze week wel anders. Opnieuw een bericht, weer aanpassen, schakelen, regelen en oplossen. Ja, ook enige irritatie, onbegrip en het gevoel dat kinderen wat ontnomen wordt. Deze tijd nodigt uit tot naar binnen keren, reflecteren, bezinnen, vertragen en verstillen. Loslaten wat niet meer nodig is om het nieuwe jaar opgeruimd en opgeschoond tegemoet te gaan. Net als de natuur. Te voelen wat je dromen zijn, je wensen en je behoeftes. Resetten en herijken. Die spark of life  voelen om er voor te gaan, keuzes te willen maken, je te vervullen met energie.

Maar o, wat is dat naar binnen gaan moeilijk. Als de wereld om ons heen zo trekt en maakt dat we alert moeten zijn. Steeds een beroep wordt gedaan op je veerkracht, maar ook op wat je ervan vindt en wat je doet. Want geluiden en gevoelens in en om ons heen zijn verleidelijk om mee te gaan in oordelen en veroordelen. Nadenken over hoe je de kerstdagen gaat doen, wat kan er, waar voelt ieder zich prettig bij.

Het doet wat met je. Iedereen voelt in wisselende mate angst, boosheid en machteloosheid. En je moet door. Wordt het nog lastiger om de stilte in jezelf te kunnen opzoeken. Terwijl juist het naar binnen keren ruimte geeft aan de emoties die er zijn. Zonder het gelijk op te hoeven lossen.

In die stoel, in het theater, laat ik me meevoeren op de muziek van het schoolconcert van mijn dochter. Een fantastisch jeugdorkest en dito koor. Omdat ze muziek als examenvak heeft gekozen. Tieners die hun hart openen in de muziek. Zich laten horen. Hun ziel en zaligheid in de oude en nieuwe kerst carols leggen. Het raakt me. In mijn ziel. Het voed me.

Ik weet weer waarom ik een kerkdienst op kerstavond met onze jonge kinderen zo fijn vond. Vanwege de rituelen, muziek en zang. Het geeft een verdiepende betekenis aan de komende periode rondom kerst. Verbinden met elkaar en het grotere geheel. Ik noem dat Liefde en jij hebt er wellicht je eigen woord voor. De verbinding die ik bijvoorbeeld ook kan voelen zittend op een berg, tijdens een Inca ritueel, bij zonsondergang of boeddhistische tempel. En dus in muziek.

De klanken van deze bijna mannen en vrouwen vullen het theater en mijn hart. Het laat me weer voelen dat deze verstilling (zelfs in de crescendo van het stuk 😊) waar het om gaat. Alle gevoelens kunnen er zijn, zoals ze zijn. In het midden van de hectiek van de wereld, van alles wat mij bezig houdt, is daar de stilte. Het vertrouwen, het zijn. De muziek en muziekmakers hebben me er heen geleid.

Net zoals de natuur kan doen, of een beetje uit het raam staren, mijmeren in bad of wat jou helpt om daar te komen. Dan kun je weer voelen waar je wel invloed op uit kan oefenen. Er zijn voor je partner, je gezin. Wat je kan doen of betekenen voor iemand om je heen. Met een kaartje, pan soep of luisterend oor. Iets wat van wezenlijk belang kan zijn, ook al beschouw jij het zelf als klein.

Mijn invloed is dat ik kan helpen om weer bij jezelf te komen. Ontspanning en rust  op meerdere lagen te voelen. In je lijf, in je hoofd, in je energie. En dus heb ik besloten de december actie te verlengen! Een gratis cranio-ontspanningsbehandeling bij mij voor iemand die in de zorg of onderwijs werkt. Die iemand mag ook jezelf zijn 😊!!

Uit je hoofd en in je lijf. Even niets hoeven, gewoon zijn. Als een soort reset. Je kan me een berichtje sturen door hier op te klikken. In januari ga ik loten wie de 4 gratis behadelingen hebben gewonnen. Wie geef jij op?

4 vrouwen die zich meer ontspannen voelen, rust in hun hoofd hebben, beetje opgeladen zijn, hoe fijn is dat? Voor zichzelf én wat ze daardoor kan betekenen voor de mensen om haar heen.

Daar word ik nou blij van.

Liefs,

Geralda

Plaats een reactie