Mandy vertelt dat ze al langer voelde dat ze iets moest met die onrust van haar en dat altijd maar bezig zijn. Mijn oma noemde dat vroeger geen rust in de kont hebben. Op het puntje van de stoel zitten, hele scenario’s uitwerken in je hoofd en 10 dingen tegelijk doen.
Ondanks dat Mandy wist dat ze iets moest, kwam ze toch niet in actie om er iets aan te veranderen. Omdat er altijd iets belangrijkers is, er nog net een ietsiepietsie rek zit in wat er bij kan en eerlijk, omdat ze toch ergens het gevoel had dat het nog niet zo erg was.
Ik herken dat van eerder. Doorgaan totdat mijn eigen lijf serieus stop zei. En zelfs dat nam ik het niet echt serieus. Ook al wist ik professioneel beter.
Dus ik kan zeggen dat als je zo doorgaat dat jij je bijnieren uitput, dat je (nog) slechter gaat slapen, niet meer goed kan concentreren, fouten maakt, je lichamelijke reacties krijgt als hartkloppingen, hoofdpijn, hoog in je ademhaling, last van je buik ….Je blijvende klachten gaat ontwikkelen of moeizamer herstelt van een ogenschijnlijk klein ongeval.
Wat ik dus ook dagelijks zie.
Het stemmetje in je hoofd zegt dat het bij jou nog niet zo erg is.
De eerste vraag is of dat echt zo is.
En de tweede vraag; waarom wil je het zover laten komen? Want dat gebeurt als je zo doorgaat.
Wat voor mij alles heeft verandert, is het besef dat IK en ik alleen verantwoordelijk was voor dat ik niet de relaxte, leuke moeder en vrouw was die ik wilde zijn. Dat ik wel deed alsof ik ten volle leefde, maar meer aan het overleven was. Ik was mijn dromen aan het uitstellen tot ooit.
Ooit, wanneer er tijd, geld en het voor ons allemaal het juiste moment was. Ik besefte dat ik kon wachten en wachten, maar dat die dromen niet dichterbij kwamen. Erger nog, ik kon ook niet genieten van al het moois wat er wel was zonder stemmetjes wat er nog allemaal moest of beter kon. Terwijl ik dat het allerliefste wilde, volop genieten van mijn kinderen, van samen.
Er is altijd een reden waarom het nu niet uitkomt en wat je belangrijker maakt dan jezelf. Je stretcht jezelf nog ietsje, al is het ten koste van je eigen energie en relaxter word je er ook niet van.
Jij kan iets veranderen. Neem het heft in eigen handen.
Heeft deze blog je geraakt? Ik hoor het heel graag!
Voel je iets van wat ik schrijf, kom in actie en met mij in gesprek. Dan denk ik vrijblijvend met je mee hoe ook jij degene bent die je van binnen voelt.
Heb een heerlijke vakantie waar je ook bent, als je nog gaat en geniet lekker na als je weer terug bent.
Liefs, Geralda
Liefs, Geralda