Het geheim van de drummer

Hij ging helemaal op in zijn muziek. Lekker up tempo te zien aan zijn enthousiaste drumsolo. Op de fiets. Niet gehinderd door zijn omgeving. Ik hoorde niets, maar kon de intensiteit meevoelen door zijn drummende lijf en de emoties op zijn gezicht. Het raakte me.

Het raakte me omdat hij zich zo vrij voelde om er helemaal in op te gaan en daar ongehinderd expressief uiting aan gaf. En intens van genoot.

Mijn grote drijfveer waarom ik doe wat ik doe, is omdat ik vindt dat kinderen ongehinderd en vrij zichzelf moeten kunnen zijn. Het doet me gewoon fysiek pijn als dat er niet kan zijn. In mijn ogen is daarvoor nodig dat de ouder zich vrij voelt om zichzelf te zijn met alles wat er is. Het maakt me letterlijk huppelend blij als ouders weer bewegingsvrijheid in hun lijf, in hun Zijn kunnen voelen en vooral laten zien. Die jonge rocker is daarin zo’n mooi voorbeeld voor ons allen.

Ervaringen in het leven vormen ons tot wie we zijn. Zowel de mooie dingen als de  pijn, verdriet en gebroken harten. Dat maakt dat sommige eigenschappen zich meer ontwikkelen dan anderen, soms zelfs een beetje teveel. Op zich mooie kwaliteiten gaan je dan in de weg zitten. Dan merk je dat je liever op de achtergrond blijft, niet helemaal zegt wat je ervan vindt of voelt, van te voren (!) bezig bent met wat de ander er-van-zou-kunnen-vinden, teveel bezig bent met te zorgen voor de ander en daarbij je zelf vergeet.

Waardoor je dus niet helemaal vrij jezelf kunt zijn. Ontspannen, bewegen, laten zien en horen wie jij bent.

Juist in deze tijd waarin we niet geheel vrij kunnen bewegen, is je eigen innerlijke vrijheid behouden of hervinden van belang. Zolang je jouw vrijheid van binnen kunt voelen kun je beter alles wat er nu op je af komt aan. Je innerlijke vrijheid voelen geeft je veerkracht, moed en maakt het lichter.

En het is best veel wat er op je afkomt. Angst, druk van combineren van werk, school en thuis, kan makkelijk je gedachten vullen. De ongedwongenheid van iemand een knuffel geven omdat die het nodig heeft of lief is, is weg. De tweestrijd die je daar van binnen van kunt voelen, het wel willen en niet doen uit bescherming van de ander. In je lijf is het allemaal voelbaar. Je ervaringen van het verleden én hoe jij omgaat met alles wat er nu op je afkomt.  De ene keer merk je het meer dan de andere keer. De ene keer kan je het makkelijker wegstoppen dan de andere keer.

Ga maar eens bij jezelf na hoe vaak je de afgelopen week bewust of onbewust hebt gedacht laat maar en je hebt ingehouden. Of je schouders er onder hebt gezet om dóór te gaan.

Hoe voelt je lijf nu, op dit moment? Waar zet de spanning zich vast? Waar zet jij jezelf vast?

Eerlijk gezegd vond ik het allemaal zwaar worden met de praktijk al zo lang fysiek dicht. Dat vind ik nog steeds erg vervelend, maar de jonge fietsende Cesar Zuiderwijk maakte mij weer bewust van waar ik mezelf aan het vastzetten was en ook van mijn innerlijke vrijheid. Dat hielp.

Denk nu niet dat ik al drummend rondfiets, maar zijn vrije energie en expressie voel ik nog steeds.  Wie weet kan ik jou daar mee aansteken als je me ziet 😊

Voel jij je vrij om helemaal je mooie zelf te zijn, dat te laten zien en horen?

Geralda

Plaats een reactie