Hij zal toch niet, dacht ik nog

Overal om me heen zie ik de prachtigste vissen voorbij zwemmen en koraal in de mooiste kleuren. Ik snorkel in het helderblauwe water bij de Galapagos Eilanden. Ik flipper rustig in de buurt van de boot en er komt opeens een zeehond in mijn blikveld. Steeds dichterbij. Hij zal toch niet…..denk ik.

Het gebeurd echt: de zeehond wil spelen. Met mij. Na een tijdje koprollen, onder me door zwemmen, dichterbij en verder weg bewegen draait de zeehond op zijn zij, flappert wat en zwemt weg. Met tranen in mijn ogen barst ik bijna uit elkaar van blijdschap.   

We maken een prachtige reis door het mooie veelzijdige Ecuador. Ik geniet volop van het land, de jungle, de mensen en zelfs van de kippen in de bus. Maar deze ervaring maakt het allemaal nóg specialer. Een extra dimensie, een gouden randje wat net meer diepgang geeft aan de hele reis.

Hetzelfde had ik een aantal maanden geleden. Dit keer zat ik twee dagen bij mijn eigen coach in een chic verbouwde schuur op het platteland. Twee dagen diep duiken maar dan in mijn eigen dromen, wensen, verlangens op werkgebied. Ook daar zat ik met mijn tranen in mijn ogen, want ik wist dat ik die extra dimensie te pakken had. Ik voelde het in al mijn vezels.

Ik wil bijdragen aan de verandering die gaande is in de gezondheidszorg. Mensgerichte zorg vanuit kennis en wetenschap gecombineerd met voelen en intuïtie. Zorg die klopt voor de ontvanger én de gever. Integrale zorg, waarbij reguliere en aanvullende zorg elkaar versterken.

Dit is niet nieuw, want ik loop al jaren op het pad van het combineren van reguliere zorg en aanvullende zorg, zowel in het revalidatiecentrum als in mijn praktijk. Wat er anders was, is dat ik voelde dat dit extra gouden randje mijn grondlegger is die betekenis geeft in het grotere geheel in wat ik doe en voor sta.

Ik zie nu teveel artsen uitvallen door stress omdat ze klem zitten tussen regels, protocollen, tijdsdruk en de zorg die ze hun patiënten zouden willen bieden. We komen al dokters tekort, dus hoe zuur is het dat er ook een grote groep is die uitvalt omdat ze meer vanuit hun hart willen werken, maar niet weten hoe vanwege stress die dat geeft en niet goed voelen wat at hart zelf willen.

Dat is nou precies waar ik ze bij kan helpen; meer ontspanning, energie en rust in zichzelf. Ze begeleiden naar verbinding en vandaaruit invulling geven aan hun leven. Als mens en als arts.  Zodat het werk weer vervullend is en er ruimte om volop te genieten naast het werk.

Terug naar jou. Ik heb twee vragen voor je:

  1. Ga eens voor jezelf na of jij dat extra gouden randje hebt in wat je doet? Die blauwdruk waardoor je werk je vervult en bijdraagt aan het grotere geheel. De kriebel die je in je buik voelt als je denkt aan al die mogelijkheden die dat geeft? Als je vrij bent ook volop geniet van de leuke dingen (zonder met je hoofd bij andere dingen te zijn of zonder jezelf kwijt te raken)?

Heb je dat nog niet, laat dan iemand je passende vragen stellen en doorvragen totdat je erachter komt wat jouw drijfveer is. Voor een zielsantwoord of antwoord uit je hart, laat mij je die vragen stellen.

  1. Ken je een vrouwelijke arts die je hierin herkent en die wellicht open zou staan voor een pilot traject? Zou je dat willen vragen, deze blog toesturen of na toestemming haar naam doorgeven zodat ik contact kan opnemen?

Inmiddels staat het traject dat ik afgelopen maanden heb gevormd. Ik heb het met enkelen doorlopen met een goed resultaat. Ik wil graag nog de laatste puntjes op de i zetten, zodat goed resultaat zeer goed wordt. Daarvoor heb ik nog twee plekjes over. Mogelijk ken je geen arts, maar wel een therapeut die zich hierin herkent, ook die persoon is van harte welkom!

Neem voor nadere informatie contact met me op, het staat nog niet op mijn website. Draag jij iemand aan die de pilot gaat doen, dan heb ik nog een waardevolle verrassing voor jou als bedankje!.

Ontspan, heb lief en geniet,

Geralda

Plaats een reactie