Hoedjesdag

Ik draag hoedjes. En soms een pet, als dat beter bij mijn kleding van die dag past. Ik doe het ook wel eens niet, terwijl ik het beter wel kan doen. Ik heb er niet altijd zin in, dat zeg ik tegen mezelf.  In werkelijkheid ben ik gewoon aan het vermijden.

Ik hou van hoedjes en vind ze me ook nog wel aardig staan. Ergens vind ik het jammer dat het niet gewoner is om een hoedje te dragen. Ik vind ze echt leuk. Maar het zou voor mij ook gemakkelijker zijn als veel meer mensen een hoedje zouden dragen en in de herfst of winter iets anders op hun hoofd hadden dan een muts. Het is namelijk nogal een verschil tussen het wel leuk vinden en dat het nodig is om iets te dragen tegen de zon.

Waar ik vroeger de neiging had de soms bijzondere kledingkeuze van mijn kind te verdedigen heb ik dat nu bij mijn head wear. Het maakt me zichtbaar. Want het valt nogal op als je opeens op het schoolplein verschijnt met een petje of een hoedje op en je bent geen 20 meer. Tenminste dat ik denk ik te zien. En dan komen de stemmetjes. Wat zullen ze er wel niet van vinden. Is het niet gek. Straks denken ze dat ik een midlife heb en hip wil doen. Zal ik toch uitleggen dat ik geen fashionista ben dat even een kekke statement moet maken. Net alsof de moeders op het plein dat zouden denken.

Aangezien ik van practice what you preach ben en mijn glas eerder halfvol dan half leeg is, werd het tijd voor omdenken, mogelijkheden zien en gevoelens toelaten.

Eigenlijk is het oefenen met staan voor mezelf. Mezelf helemaal nemen zoals het is. Makkelijk gezegd en overal gehoord, maar het echt doen is geen rechte lijn. Dat gaat met vermijden, wegstoppen, verdedigen. Het allemaal aan te gaan en merken dat het ok is. Dat ik ok ben. Dat ik me ok voel met een hoedje op, wat iemand er ook van vindt. En alles weer opnieuw.  Net zolang het geen issue meer is.

En dan zien dat er meer hoedjes gedragen worden.

 

Waarmee heb jij de neiging te vermijden?

Liefs, Geralda

Als jij het  wegstoppen, vermijden en verdedigen herkent en dat niet meer wil. Als je genoeg hebt van je overvolle hoofd en gestrest lijf. Als jij altijd aanstaat, maar er is amper tijd voor jou. Wanneer is de maat vol? Heb je er genoeg van en gun jij jezelf meer? Nu? Laten we dan even bellen. Ik weet hoe het is én ik weet ook hoe het anders kan. En wat dat je oplevert! Mail me, dan maken we een afspraak.

Plaats een reactie