Heb je weleens gedoken of gesnorkeld? Dan ken je vast het moment dat je onder de golven gaat en in een heel andere wereld terecht komt. Eentje waarvan je wel weet dat het er is, maar die je niet ziet als je heerlijk aan het staren bent naar de zee. In het ritme van de golven die aan komen rollen en langzaam uitdoven kun je lekker zakken in je lijf. Niet voor niks wordt het ruisen van de zee vaak gebruikt bij ontspannings- en meditatie oefeningen.
Daar onder die golven zit nog veel meer magie. Een kleurrijke onderwater wereld die zo mooi is, dat je soms niet weet waar je moet kijken. De wuivende planten, vissen, schelpdieren, alle soorten, maten en kleuren. Een wereld vol leven. Tegelijk is het er stil. Een prettige stilte, die je een gevoel van tijdloosheid geeft terwijl je een duidelijk besef van hier en nu hebt.
Het geeft je een gevoel dat alles ok is. Langzaam en soepel glij je door het water. Je flippers geven je een extra zetje. Licht en gestaag zak je dieper in die aangename stilte. Geen stress, maar ruimte. Ruimte om te ademen. Tenzij je even naar boven moet als je dieper bent gedoken met je snorkel natuurlijk😊
Hetzelfde gevoel is er bij mij op de bank.
Ik heb afgelopen week zelf weer ervaren hoe helend die diepe ontspanning is. Hoe fijn het is dat er niks gefikst hoeft te worden. Niet gelijk hoeft op te lossen, plan van aanpak te maken of weg te poetsen. Dat is tegelijk lastig, want oplossen, fixen en doen geven ook houvast. Niet weten kan onrust met zich mee brengen als je een doener bent. Door te doen lijkt het alsof je dichter bij de oplossing komt. Veel vaker werkt dat tegen je. Ga je hard werken en schiet je weinig tot niks op. Juist door in te tunen op je lijf, te zakken in het niet moeten, komen er mogelijkheden en oplossingen die je niet zou kunnen bedenken. Meer nog, voel jij je als herboren, zacht en energiek. En kan je veel beter figuurlijk surfen op jouw golven. Voorbij de stress.
Woorden kunnen een beeld geven. Nog veel beter is om het te ervaren, want dat geeft zo’n diepte aan het beeld en de woorden wat zonder die ervaring er niet is. Je kan vertellen over de onderwaterwereld aan anderen, maar als je het ooit eens zelf hebt gezien en gevoeld snap je gelijk wat iemand zegt. En ook op meerdere lagen.
Ik denk dat het hetzelfde gevoel is als astronauten hebben als ze vanuit de ruimte aar de aarde kijken. Zij beschrijven dan ook zo’n diep gevoel van liefde voor de aarde, ervaren een grootsheid en eenheid met alles en iedereen. Ze geven allen aan diepe wenste hebben dit over te brengen naar anderen.
Mocht je de kans hebben in je vakantie, dan zou ik je zeker aanraden eens te gaan snorkelen of een duikles nemen. En denk dan nog eens aan mij en deze blog. Heb je die mogelijkheid niet, dan is bij mij op de bank die rust ook te vinden. De weldadige stilte van even niet hoeven, maar opladen. Want ook onder jouw golven zit een oneindige rust. Die je dan voelt in je lijf en in je hoofd. Meer dan de pauzeknop, eerder een 4D film van mogelijkheden. Als het ergens resoneert, neem dan contact met me op dan vertel ik je er meer over. En als je wil, laat ik het je ervaren. En dat kan ook na de vakantie. Een tip nog tot slot: als je nu contact opneemt, kan je het helemaal loslaten in de vakantie in de wetenschap dat je actie hebt ondernomen (wat je eigenlijk al langer wilde) en dus nog meer van de vakantie genieten. Wacht je tot na je vakantie, dan zit er altijd iets in je achterhoofd van iets wat nog moet.
Heb een heerlijke vakantie, mocht je al gauw gaan. Duurt het bij jou nog even of ga je niet: geniet van de zwoele zomerse dagen!
Liefs, Geralda
En als het beter voor je voelt, kunnen we ook je vakantie even bellen. Zet dan nu de eerste stap door contact met me te zoeken, maken we een telefonische afspraak voor na de vakantie. Zit je nergens aan vast, maar ga je toch lekkerder op vakantie.