Het is woensdagochtend. Ik loop op een berg en ik adem diep de frisse lucht in. Voor me zie ik een tempel die stralend afsteekt tegen de blauwe lucht. Hiervoor ben ik gekomen. Ik voel me intens blij, dankbaar en vervuld. Ik besef me heel goed hoe bijzonder het is dat ik hier loop. En weet tegelijk dat dingen doen die mijn ziel voeden belangrijk zijn voor hoe ik er voor anderen kan zijn.
Jaren geleden heb ik me voorgenomen om elk jaar een droom uit te laten komen. Dat hoeven geen grote dromen te zijn zoals deze reis naar Japan. Dat kan ook een kleinere wens zijn. Wel eentje wat mij vervuld tot in mijn tenen. Destijds werd me heel duidelijk dat niemand het voor me gaat doen, hoe lief de mensen om me heen me ook vinden en hoeveel ze ook van me houden. Alleen ik zelf kan mijn dromen verwezenlijken of op zijn minst initiëren.
Daarmee bedoel ik niet dat het leven maakbaar is. Wel dat je je eigen dromen niet moet uitstellen tot ooit. Je ambities of wensen laten afhangen van de toestemming of agenda van anderen. Ik bedoel ook niet dat alles dan ook lukt of meteen moet. Waar ik het over heb is naar je eigen hart luisteren en daar trouw aan zijn.
Zeker als er iets naars gebeurt met iemand in je omgeving weet je weer heel goed waar het om gaat. Samen zijn, mooie momenten beleven en plezier maken. De rest is uiteindelijk bijzaak. Natuurlijk moet er gewerkt worden of dingen gedaan die niet altijd leuk zijn. De vraag is hoe doe je die dingen. Met weerstand of opgewekt, omdat ze nu eenmaal voorwaarde scheppend zijn. En heb je voldoende veerkracht doordat jij je voldaan en vervult voelt zodat je de minder aangename zaken kan opvangen en doen.
Merk je dat de balans verstoort is, je niet zo kan genieten als je zou willen, je gehaast en prikkelbaar voelt? Dat is het echt het moment om actie te ondernemen. Deze tijd komt niet meer terug. Je kan het niet overdoen. Het is geen generale repetitie, je leven nu is het echte werk. Zelfs als je gelooft in een hiernamaals of reïncarnatie.
Er komt ook geen goed moment. Niet als het eerst vakantie is, de kinderen groter zijn of de drukte voorbij is. Ook dan komt er iets wat je aandacht vraagt (kijk maar naar de afgelopen jaren). Het kán niet rustiger worden als jij niet rustiger wordt. Er is altijd wat en dat telkens voor laten gaan, gaat ten koste van jouw gezondheid.
Het leven gaat niet over overleven, maar wil gelééfd worden. Ten volle, niet halfjes aan de zijlijn. Niet is dit het nou, maar dit is het!
In het traject wat mijn cliënten doorlopen gaan we eerst zorgen dat er meer ontspanning komt in je lijf. Je leert grip hebben op je gedachten, focus houden en makkelijker nee zeggen. Maar ook ja tegen wat je wél wil. Weet je niet goed wat je wil, geen probleem, ook dat nemen we mee. Energie hebben om dat wat je wil ook te kunnen doen. Vanuit plezier gas geven en niet vanuit onrust. Geen korte lontjes, stomme foutjes door vermoeidheid, hoofdpijn en gespannen lijf meer.
Als je nu start zit jij straks ontspannen aan de kersttafel, met je aandacht erbij en geniet je van de gezelligheid zoals je dat graag wil. We hebben eerst een vrijblijvende gratis zoomsessie, zodat we beiden kunnen zien of mijn traject de beste oplossing is voor jou. Zo niet, dan denk ik met je mee wat dan wel.
Merk je dat deze blog wat doet met je? Zullen we deze week contact hebben? Je zit nergens aan vast.
Ik spreek je graag.
Ontspan, heb lief en geniet,
Geralda