No body lies

Je lijf. Je kan er van houden, liever willen verstoppen, mooi vinden, negeren, laten zien. Je kan ermee omgaan als een tempel, gebruiken om je doel te bereiken, als vervoermiddel voor je hoofd, als veilig nestje waar je kindje kan groeien. Je kan je lijf lastig vinden, ermee worstelen, voor lief nemen. Je kan het omarmen, verzorgen, koesteren, van genieten.

Je kan ermee bewegen, soepel, stijfjes, veel of weinig, langzaam , snel, jezelf ermee laten zien. Je vrijheid door ervaren of juist door beperkt voelen.

Je lijf waar bewegen en gevoel zo mooi samen komt. Spanning, blijdschap, verwondering, angst, schaamte, boosheid, eenzaamheid, tevredenheid, voldoening. Je lijf laat het zien en voelen. Een brok in je keel, een steen op je maag, vlinders in je buik. Je kind die je buik lekker zacht vindt en jij houdt het in, omdat je vindt dat het allemaal wat strakker zou moeten. De ander die je prachtige vormen bewondert en jij druk bent met je af te vragen of deze broek wel kan.

No body lies. Je lijf vertelt jouw verhaal. Het pad dat je bewandelt (hebt), hardlopend, dansend, genietend, verdrietig, boos, vallend en weer opgestaan. Waar jij de handrem op zet of er helemaal mag zijn. Je lijf laat zien wat je nodig hebt.

Het is aan jou of je luistert of niet. Of je wat je met het gefluister doet…zere nek, gespannen kaken, pijnlijke rug of net iets te vaak hoofdpijn. Zeg je tegen jezelf dat je het nog wel even volhoudt, het wel mee valt en dóór? Eerst zorgen dat het met je kind, moeder of vriendin beter gaat…?

Wat ben ik blij dat ik volgende week weer de praktijk mag openen. Vrouwen laten ervaren dat verstoppen, lastig vinden, negeren of lief nemen van hun lijf niet hoeft. Te laten ervaren hoe in diepe ontspanning je lijf er gewoon kan zijn, tot rust komt, het goed is met alles wat er is. Voorbij aan al het geworstel kunt voelen wat helpt, wat je wel kan doen en hoe. Door stil te worden en te voelen. Wat er is. Erbij blijven, net zoals je bij een verdrietig kind of oudere zou doen. Je hand neer leggen en er zijn.

Je hoeft er niets voor te kunnen of woorden aan te geven. Alleen jezelf toestaan. Mijn handen die de veiligheid en geborgenheid bieden om te durven loslaten. Soms is er ontlading en altijd ontspanning. Gevoel van ruimte, steviger op je voeten staan, een rustiger hoofd.

Waardoor je juist de moeder voor je kind kunt zijn zoals je graag wilt en zonder jezelf te kort te doen.

No body lies. Ik las afgelopen week deze zin en ik wou dat ik het zelf verzonnen had. Het klopt zo.