Als klein meisje was ik trots op mijn naam, ik voelde me bijzonder en uniek met zo’n niet veel voorkomende naam. Als puber heb ik eens vertwijfeld naar mijn moeder geroepen dat ik ook net niks was, ik hoorde niet bij de boeren en ook niet bij de fashionista’s. Al heette dat toen nog niet zo.
Lang heb ik gedacht dat ik een beetje nikserig was, wat niet zo dramatisch is als het klinkt. Ik was niet uitgesproken het een of het ander, paste bij meerdere groepen mensen en gedachtegangen. Ik paste me aan, dat kon ik goed en dat voelde goed. Alleen niet helemaal compleet. Ik bleef het gevoel houden dat het eigenlijk steeds om het zelfde ging, maar de uitingsvorm anders was.
Zo paste ik ook nooit helemaal in de reguliere gezondheidzorg, Ik zag teveel kansen en mogelijkheden in de alternatieve of complementaire zorg. Tegelijk paste ik ook niet helemaal in die kant. Ik wilde niet kiezen, ik wilde het samenbrengen.
Dat is wat ik nu doe. En zie het inmiddels als mijn kracht dat nikserige. Ik kan me makkelijk inleven in een ander, afstemmen en zie snel beide kanten van de medaille. Ik kan me nu als een soort mediator opstellen, zonder dat ik van harmonie mijn verantwoordelijkheid maak. Ik stem óók op mezelf af, blijf voelen of en hoe het bij mij past. Ik voeg me niet meer naar anderen vanuit de behoefte om goedkeuring te krijgen. Trap ik dan nooit meer in die valkuil, was het maar waar 😊.
Maar in mijn werk zijn altijd het lijf, de mind en ook het spirituele aanwezig. Wat je steeds hoort van alles is mindset, alles begint met een gedachte en als je die op orde hebt komt het allemaal goed, is voor mij slechts een deel van het verhaal. Als een huis zonder fundering. Ziet er misschien leuk uit van de buitenkant, maar zonder koppeling te maken naar je lijf, is er letterlijk geen bodem waarop die mindset kan groeien. Het voelen in je lijf is nodig om die mindset te kunnen leven.
De andere kant van alles doorvoelen, alles moeten weten waar het vandaan komt, word ik ook kriebelig van. Het hoeft niet allemaal uitspit te worden en het is niet nodig om te navelstaren naar elk gevoel wat boven komt. Dan verlies je namelijk daadkracht. Bovendien kan je het zelfs loslaten vanuit een besluit.
Soms is het nodig om dieper in innerlijke kind stukken te gaan om betekenis te kunnen geven, bewustwording te verkrijgen zodat je daar verder op kan bouwen. Wat mij betreft altijd gekoppeld aan je lijf. Met je mindset help je dat stuk verder tot bloei te laten komen.
Voor mij zijn het geen losse dingen, ze zijn aanvullend, ze passen bij elkaar. Weer beide kanten van dezelfde medaille. Je hebt beide nodig. Je hebt nodig om in je gevoel te kunnen zakken, te voelen waar jij jezelf vast zet, wat je nodig hebt en wil. En ook om je eigen anker te voelen, je rustpunt. Je hebt je mind nodig om een passend plan te maken, actie te ondernemen en dat te blijven doen als het lastig wordt.
Heeft deze blog je geraakt of een inzicht gegeven? Leuk als je het me laat weten!
Liefs, Geralda
Zin om me eens te ontmoeten en meer te horen hoe je écht rust in je hoofd krijgt? Geef je op voor de workshop op 22 februari Rust in je hoofd. Voor vrouwen die altijd aanstaan en op zoek zijn naar de uitknop. In de workshop gaan we dieper in op hoe je zelf die aan en uit knop kan bedienen. Wat er voor nodig is om je volle hoofd leeg te maken en je onrust weg te nemen. Zodat je meer energie krijgt om te doen waar jij blij van wordt. Het is geen saaie lezing, maar met praktische tips en interactief. Het is van 19:30-21:30 in Dalfsen en maar 5 euro, met natuurlijk koffie of thee en wat lekkers. Geef je op via: info@geraldakooi.nl, onder vermelding van workshop.