Ik zie haar nog zo voor me. Sylvia. Leuke jonge vrouw, prachtig om te zien en mooi van binnen. Slim en grappig. Ze stond bewust in het leven, had verschillende dingen gedaan die haar veel inzicht over haarzelf hadden gegeven; ze wist best wat er nodig was om lekker in haar vel te komen. Maar waarom lukte het dan niet? Waarom zat haar lijf haar nog zo in de weg, lukte het niet om te ontspannen, kwam ze niet zoveel verder met sporten hoe hard ze ook haar best deed en lukte het niet om minder explosief te reageren? Ze weet dat ze over haar grenzen gaat. Dat is duidelijk voelbaar in haar lijf. Ze weet hoe het werkt en toch lukt het niet om het anders te doen.
Vrouwen als Sylvia zie ik vaak in mijn praktijk. Ze staan gelijk “aan” als ze wakker wordt en die knop gaat de rest van de dag niet meer uit. Ze sport regelmatig en doet aan yoga. Er is al veel verwerkt, de tips en handvatten passen ze toe. Ze snappen wat er nodig is om verder te komen, ze hebben het al zo vaak gehoord en zeggen het zelfs tegen anderen. En toch lukt het niet. HOE DAN, vroeg ook Sylvia zich vertwijfeld af.
Sylvia kwam naar mij, omdat ze wel voelde dat ze ergens iets moest met haar grenzen leren aanvoelen en ontspannen. Ze wilde gewoon lekker sporten, niet zo snel boos zijn, gewoon lekker in haar vel zitten. Sylvia had al veel over zichzelf geleerd, maar ze had dat weten nog niet aan het voelen verbonden. Inzichten en wat je leert moet zakken in je lijf om er letterlijk handen en voeten aan te geven, zodat je het kan leven. Bovendien kan je in je hoofd veel verwerkt hebben, je lijf komt daar vaak dan wat achteraan. Zeker als je gewend bent om veel in je hoofd te zitten. Het lijf wil die opgebouwde spanningen ook loslaten.
Als je gewend bent veel vanuit het denken te doen, dan doe je yoga, sport en ontspanningsoefeningen vaak ook als een recept. In plaats van ervaren wat het met je lijf doet, waar er ruimte voor bewegen zit, ga je veel op kracht doen. Maximaal de beweging maken, intensief, want zo moet het toch? Niet altijd. Je beweegt vanuit je hoofd zoals je denkt dat het hoort en je “doet” ontspannen als het ware.
Sylvia leerde en ervoer hoe ze kon ontspannen. Haar lijf kon loslaten wat ze met haar hoofd al had gedaan, waardoor er minder spanning in haar lijf was. Ze leerde hoe ze in aandacht bij haar lijf kon zijn, zodat ze haar grenzen beter en eerder kon aanvoelen. Ze leerde bewust te kiezen wanneer ze ging knallen of juist vanuit ontspanning bewegen. Wat ze eerder al had geleerd kon ze nu verbinden aan haar gevoel.
Zoals ze het zelf zei; ik heb geleerd te vertrouwen op mijn gevoel, op mijn intuïtie, waardoor ik beter kan handelen en praten vanuit mijn hart en niet alleen vanuit mijn hoofd. Dat maakt me een completer mens.
Wat mij betreft is het hoe via je lijf. Luisteren naar je lijf, het weten verbinden met het lijf, loslaten via je lijf. Zodat alles wat je leert en weer ook werkelijk kan leven.
Ben jij nu ook een hoofdmens? Denk 😊 dan af en toe eens aan je lijf! Volg je lijf, voel en ervaar!
Geralda