The Good doctor

Ik werd vroeger gepest. Bij gym, in de kleedkamer. De gymleraar zei dat ik niet meer naar de gym hoefde te komen en dat hij me een 8 zou geven. Het pesten stopte niet, het gebeurde alleen niet meer in de kleedkamer. Maar dat was niet het ergste. Ik vond het veel erger dat hij me liet voelen dat ik dom was en niet sterk genoeg om dit te kunnen stoppen.

Dit is vrij vertaald een stukje van een scene uit “The Good Doctor”, een serie wat gaat over een chirurg in opleiding die autisme heeft.

Het zegt mij precies waar het over gaat als je, vanuit de beste intenties teveel bij de ander weghaalt. Ik zie veel vrouwen in de praktijk die vanuit liefde voor hun kinderen, partner of mensen om hen heen het hun gemakkelijk wil maken. Dingen voor ze doen die de ander lastig en veel vindt, omdat ze het wel even erbij kunnen doen, het niet zoveel is of wat ze tegen zichzelf zeggen. Terwijl hun emmer ook al aardig vol zit, zo niet helemaal.

Het lijkt een daad vanuit liefde, maar het is weggaan bij je eigen ongemakkelijkheid om de ander zien worstelen. In plaats van de ander te helpen sterker te worden, te leren hoe het wel kan of hun eigen verdriet onder ogen te zien, nemen ze het over. Om de onrust van binnen niet te hoeven voelen.

Welk signaal geef je dan?

Om de ander vanuit zachtheid en pure intentie te kunnen bekrachtigen en vertrouwen te geven, moet je eerst je eigen onrust toe laten. Wat vertelt het je. Voelen waardoor jij ongemakkelijk wordt, waar jij van moeilijke dingen weggaat. Durf te verkennen hoe jij die moeilijke dingen kan overwinnen. Eerst zelf leren hoe jij jouw emmer leegt en zelf stevig staat, zodat je met zachtheid en vertrouwen naast ze kan staan als ze vallen.  Leer zelf eerst over je obstakels te klimmen en geef door hoe je kan klimmen, haal de obstakels niet weg.

Een kind behoed je ook niet voor vallen als het leert lopen. Je let op of het nergens tegen aan valt en je moedigt aan om weer op te staan. Zo leert een kind veilig lopen onder allerlei omstandigheden.

Je brein sust waarschijnlijk de boel door te zeggen dat je dat echt niet altijd doet en juist de ander eigen regie laat hebben.

Ga eens eerlijk bij jezelf na hoe stevig je staat en zeg je werkelijk vanuit zachtheid nee. Voel jij goed wanneer je gas kan geven of geef je gewoon gas.

Rust in je hoofd krijg je als je voelt hoe de emmer vol komt en waarmee. Door te voelen waar jij blij of moe van wordt, waar je weerstand zit en je energie herstellers leert toepassen. Dan is er ontspanning in je lijf en kun je er voor de ander zijn. Dit keer zonder je zelf te verliezen én zonder de ander onbedoeld het gevoel te geven dom of niet sterk genoeg te zijn.

Heeft deze blog jou een inzicht gegeven? Leuk als je dat met me wil delen.

Ontspan, heb lief en geniet,

Geralda

Plaats een reactie