Tropenjaren. De jaren waarin je kinderen jong zijn en er veel zorgtaken van je wordt gevraagd. Zo worden ze genoemd. Dat er een speciale naam aan wordt geven vind ik bijzonder (om met juf Ank te spreken). Het geeft een soort verklaring dat het dús zwaar is, wat algemeen ook aangenomen wordt. Maar dat hoeft niet!
Begrijp me goed, het kunnen zeker pittige jaren zijn. De druk die er tegenwoordig op de eerste 1000 dagen gelegd wordt, draagt daar aan bij. De stress die daardoor op moeders in spé en net geworden moeders gelegd wordt, vind ik echt niet ok! Bovendien gaat het door het voeden van twijfel (doe ik het wel goed) en angst (gevoel van je kind tekort doen) voorbij aan de boodschap van de bewustwording van die dagen. Maar dat is iets voor een andere blog.
Als ik hoor over tropenjaren, denk ik ook altijd aan de jaren daarna als ze naar school gaan, feestjes en sport erbij komen. Of aan de puberteit. Ik kan je uit ervaring vertellen dat het andere, maar eveneens intense fases (kunnen) zijn. Het beroep dat op je wordt gedaan verschuift en veranderd, maar dat betekent niet altijd dat het minder intensief is. Het is anders.
Het gaat er meer om hoe je met dat wat op je bord ligt en aan je gevraagd wordt om gaat. Welke ballen je in de lucht wilt houden. En welke niet. Hoe je mentale wendbaarheid is en je fysieke draagkracht.
Er zijn natuurlijke processen die bij het leven horen. Wat stress op kan leveren, maar niet hoeft. Verhuizingen, geboorte, verbouwingen en overlijden van een dierbare doen wat met je en geven een verhoging van stress. Het hoort bij de golfbewegingen van het leven. Met gezonde veerkracht en weerbaarheid kan je dit opvangen. Wat nog steeds kan betekenen dat het verdrietig en/of zwaar is.
Je hebt invloed op je veerkracht en weerbaarheid. Wanneer je tijd neemt om te wennen aan de nieuwe situatie met je baby, kan je beter omgaan met de veranderingen. Maak je ruimte om te helen van ziekzijn of een ongeval, dan ondersteun je daarmee je herstel. Stel je prioriteiten waardoor jij kan bij komen, opladen en leuke dingen doen, geeft dat een boost aan lekker in je vel zitten. De mate waarin je keuzes maakt in wat je allemaal wil en moet doen als je aan het verbouwen bent, jij of je partner van baan verandert of er zorgelijke familie situaties zijn, helpt bij het doorstaan daarvan. Geen deadline hebben op de duur van verdriet of herstel, helpen je lijf alle spanning te kunnen loslaten.
Lukt het niet om jezelf tijd te geven, ruimte te gunnen, prioriteiten te stellen of je te houden aan je eigen planning en afspraken met jezelf, dan is het handig om in actie te komen en hulp in te schakelen. Met hulp kom je er achter wat je tegenhoudt om het wél te kunnen doen, ook als je weet waar de bottle neck bij jezelf zit. Dat kunnen bijvoorbeeld praktische zaken zijn of overtuigingen.
Stapelen verschillende live events zich op, heb je in korte tijd veel te verwerken of houdt de stress lang aan en blijft het verwachte herstel uit, dan moet je zeker ook hulp inschakelen. Met name als het je slaap beïnvloed en je lichamelijke klachten krijgt of blijft houden. Denk daarbij aan hoofdpijn, hartkloppingen, buikklachten. Je stresssysteem is dan verstoord, waardoor de momenten van rust, buiten zijn en bewegen je onvoldoende opladen en herstellen.
Onderneem je geen actie dan zal dat gevolgen hebben voor je veerkracht en weerbaarheid. Je reserves zijn een keer op.
Je kan lang denken dat het nog wel lukt, je sterk genoeg bent of dat je het niet anders kan doen. Totdat je letterlijk stil wordt gezet. Door je eigen lijf.
Laat jij het zover komen of gun jij jezelf meer ontspanning, meer energie, meer genieten?
Kom in actie als jij jezelf meer gunt dan onrust, gejaagdheid en een vol hoofd! Ik kan je helpen met ontdekken wat je tegenhoudt om het wél te doen. Ik weet hoe je weer rust in je hoofd krijgt, balans in denken en voelen, wat er voor nodig zodat je wél kan opladen. En je niet gelijk weer volop aanstaat als het anders loopt dan gedacht. Ik denk graag met je mee wat jou zou helpen in jouw specifieke situatie, geheel vrijblijvend. Goed om van te voren te weten; ik geef ook aan als ik niet de juiste persoon ben om met jou mee te denken. 😊
Liefs, Geralda
P.S. De goede voornemens komen er weer aan. Misschien denk als het eerst maar vakantie is, dan…. Of na de vakantie plan ik meer momenten voor mezelf in. Laat ik het niet weer zo oplopen.. Wees eens eerlijk, hoe vaak heb jij je dat al voorgenomen? Hoe vaak is het niet gelukt? Wanneer is het genoeg? Stel het niet langer uit, er komt geen beter moment (en tegelijk is er nooit een moment dat het perfect uitkomt).
Zal ik met je meedenken?