Ik zag er wel een beetje tegenop. Wat ik eigenlijk behoorlijk stom vond van mezelf, want er zijn veel (heel veel) belangrijkere dingen waar ik me druk over kan maken. Ik vroeg me namelijk af of een week weg hetzelfde effect van vakantie-ontspanning zou hebben als de gebruikelijke 3 weken in het buitenland. Het weer in Nederland is nogal eens wisselend in de zomer en ik vreesde de resterende zomervakantie weken als een soort politie agent steeds weer te moeten strijden tegen het gemak van schermpjes. Het viel reuze mee, het was heerlijk en ja, ik had hetzelfde vakantie gevoel na afloop. Dat ging overigens niet vanzelf. En we hadden ook een beetje geluk.
We zijn een week weg geweest in eigen land. Een andere omgeving leek me voor ons allen en zeker voor twee meiden die sinds maart thuis zijn wel fijn. Dat was ook zo. Lekker bij zee uitwaaien, fietsen, zwemmen, surfen, spelletjes, lezen, heerlijk.
We hebben de afspraak geen schermpjes op vakantie, dus dat hielden we ook de tweede week thuis aan. Daarnaast hadden we onze kinderen alle drie een eigen budget gegeven om een dagje uit, inclusief activiteit, eten en drinken te organiseren. Dat was een groot succes, het gaf ons allen elke keer weer dat vakantie gevoel. Het was leerzaam voor hen om iets leuks te vinden, wat haalbaar was qua tijd en budget. De Appie app werd gecheckt hoe duur boodschappen zijn, een cake gebakken om geld uit te sparen en slim in de kasten gekeken naar wat er al lag. Leuk om te zien hoe creatief ze ermee om gingen en hoeveel voorpret ze ook van hadden. We zijn een dag naar Schier geweest, hebben gevliegerd met grote vliegers, gekanood, gesupt, gepicknickt, gebarbecued en zijn uiteten geweest. Kortom, ze hebben het super gedaan. Ons geluk was dat het weer prima was, lekker aangenaam en vaak met zon.
Juist na de afgelopen maanden kan je extra toe zijn aan vakantie. Even niets hoeven, uitrusten, relaxen en samen zijn met je gezin. Velen van ons hebben de oorspronkelijke vakantie plannen verandert of aangepast. Waar je ook was of bent, het is allemaal minder ongedwongen en je moet meer nadenken wat je doet of juist laat. Waar in een andere omgeving je kind makkelijker lekker aan het spelen gaat of vriendjes maakt, moet je hem (of haar) misschien meer entertainen en kom jij minder toe aan dat boek of dat niksen.
Al met al kan het langer duren voordat je merkt dat je alles een beetje kunt loslaten of kom je niet zo uitgerust van vakantie terug als je gehoopt had. Dat kan een behoorlijke domper zijn. Frustratie en teleurstelling wegstoppen of afreageren op degene die dicht bij je staat, levert spanning, schuldgevoel en meer onrust op. De neiging om harder te gaan werken om die ontspanning te vinden ligt op de loer. Spanningen stapelen zich makkelijk op.
Gisteren hebben we gehoord dat we voorlopig nog moeten leven met het virus. Het is onzeker hoe het zich zal ontwikkelen, de interne strijd van wel of niet opa en oma knuffelen, gemis van collega’s, zorgen over behoud van je baan, meer gedoe met je kind. Voorlopig moeten we onze weg daarin zien te vinden en dat is niet altijd eenvoudig.
In hoeverre kun jij aanvaarden dat het nu anders is of blijf je vasthouden aan hoe je het graag zou willen? Mag jij verdrietig, boos en opstandig zijn vanwege het gemis, loslaten van je ideaal beeld en onzekerheid? Het verandert misschien niet zoveel aan de situatie, maar toelaten van je emoties lucht op. Ook dat maakt een verschil voor voelen van ontspanning. Is voor jou het glas halfvol en kun je kijken naar wat er wel kan of is jouw glas meestal half leeg? Weten hoe het voor jou werkt, helpt in weten wat je kan doen om minder spanning te ervaren.
Wat belangrijk is goed voor onszelf blijven zorgen. spanning en stress bij onszelf serieus nemen. Niet afdoen als het valt wel mee of het komt wel weer goed als……..de scholen weer beginnen, ik minder moe ben of vul maar in. Het vraagt actie ondernemen als je merkt dat je langere tijd spanning in je lijf hebt, je hoofd vol is of je vaker in strijd komt met je kind. Blijf er niet mee rond lopen of het maar volhouden. Hulp vragen is geen teken van zwakte. Juist van moed, om te kijken naar hoe het anders kan waar dat zelf niet meer zo goed lukt. Ontspanning, loslaten van stress of spanning in je lijf, helpt bij minder gedoe en strijd met je kind, het beter kunnen omgaan met de uitdagingen die misschien op je pad zijn én het versterken van je immuunsysteem. Zorg jij daarin goed voor jezelf?
Geralda