Mijn lichaam is er alleen maar om mijn hoofd te verplaatsen zei ooit een collega tegen me, toen ze aangaf niet zoveel met voelen te hebben. Liever vertrouwde ze op haar verstand. Totdat ze hard tegen haar grenzen aan liep en niets anders meer kon dan luisteren naar haar lichaam om te kunnen herstellen.
Zo ben ik nu eenmaal, ik heb het nooit geleerd of ik doe het al jaren zo. Eén van deze zinnen heb je vast zelf ook wel eens gebruikt om aan te geven waarom je doet zoals je doet.
Op zich niet eens zo gek. Je wordt gevormd door je omgeving, de kansen die je hebt en welke kwaliteiten van jou als kind gezien, gewaardeerd of gestimuleerd konden worden. Het heeft je ook veel goeds gebracht. Door je wilskracht en doorzettingsvermogen heb je nu de baan die je graag wilde of ben je opgekrabbeld na een zware periode.
Totdat je merkt dat je wilskracht en doorzettingsvermogen ook tegen je kunnen werken. Je eigenlijk steeds over je grenzen gaat en je lijf je in de weg zit met allerlei pijntjes. Je veel in je hoofd zit doordat je het geregeld wilt hebben en controle fijn vindt. Het lastig is meer naar je gevoel te gaan, omdat je niet goed weet wat er dan allemaal naar boven komt.
Of je merkt het dat je steeds weer tegen hetzelfde aan loopt met je kind en daar strijd over hebt. Gaat dit nog over hetzelfde? Jazeker! Je kind ziet jou, ook wie jij bent achter je maskers en je muurtjes. En geloof me, die hebben we allemaal. Ze zien ook jouw kwaliteiten die als het ware in de wachtstand zijn gekomen, doordat ze niet gezien of gewaardeerd konden worden.
Inmiddels ben jij degene die een deel van jezelf niet ziet, waardeert of stimuleert. Als je het graag anders wil, kun jij je niet meer verschuilen. Dan vraagt het actie van jou, anders blijft het zoals het is. En loop je steeds tegen hetzelfde aan.
Het luisteren naar je lijf of ontdekken wat de boodschap van je kind voor jou is, leert je bijvoorbeeld wanneer je nee moet zeggen, wanneer je wilskracht je helpt en wanneer niet meer.
Dat kan je niet alleen. Als je dat wel kon had je het allang anders gedaan. Je bent het niet voor niets zo gaan doen. Dit te willen veranderen, zodat je er geen last meer van hebt en vrijer kunt zijn wie je bent, is een cadeau die alleen jij aan jezelf kunt geven.
Als jij er aan toe bent, help ik je er graag bij. Dus ben je klaar met steeds in dezelfde strijd met je kind of jezelf te komen, te veel hooi op je vork te nemen en dat volle hoofd? Leer hoe je dat kan loslaten in de workshop je kind als spiegel op 7 oktober. Nadien weet je ook hoe je uit de strijd kunt blijven en wat je kind echt nodig heeft. In een kleine groep gelijkgestemde moeders. Doe je mee? Meer informatie en aanmelden kan hier
Wil je liever niet in een groep? Het kan ook individueel, samen met mij. Stuur me een berichtje en ik neem contact met je op om vrijblijvend te bespreken hoe we dat kunnen gaan doen.
Geralda