Hoe vaak hoor je niet; zo ben ik nu eenmaal, ik heb het nooit geleerd of ik doe het al jaren zo. Of het om een karaktereigenschap gaat, je een paar kilo te zwaar bent of je geneigd bent om het glas als halfleeg te zien. Het maakt niet uit, deze zinnen kun je bij alles aanhalen om aan te geven waarom je doet zoals je doet.
En het klopt. Je wordt gevormd door je omgeving, de kansen die je hebt en welke kwaliteiten van jou als kind gezien, gewaardeerd of gestimuleerd konden worden. Het heeft je ook veel goeds gebracht. Door je wilskracht en doorzettingsvermogen heb je nu de baan die je graag wilde of ben je opgekrabbeld na een zware periode.
Totdat je merkt dat je wilskracht en doorzettingsvermogen ook tegen je kunnen werken. Je eigenlijk steeds over je grenzen gaat en je lijf je in de weg zit met allerlei pijntjes. Je merkt veel in je hoofd te zitten doordat je het geregeld wilt hebben en controle fijn vindt. Het lastig is meer naar je gevoel te gaan, maar een beetje bang bent wat er dan allemaal naar boven komt.
Of je merkt het dat je steeds weer tegen hetzelfde aan loopt met je kind en daar strijd over hebt. Huh? Gaat dit nog over hetzelfde? Jazeker! Je kind ziet jou, ook wie jij bent achter je maskers en je muurtjes. Ook de kwaliteiten die als het ware in de wachtstand zijn gekomen, doordat ze niet gezien of gewaardeerd konden worden.
Inmiddels ben jij degene die een deel van jezelf niet ziet, waardeert of stimuleert. Als je het graag anders wil, kun jij je niet meer verschuilen. Dan vraagt het actie van jou, anders blijft het zoals het is. En loop je steeds tegen hetzelfde aan.
Het luisteren naar je lijf of kijken naar wat je kind je spiegelt, helpt je te ontdekken hoe jij je grenzen kunt aanvoelen, wanneer je nee moet zeggen, hoe je wilskracht je helpt en wanneer niet meer of ontdek je die kwaliteiten die er eerder niet (helemaal) konden zijn.
Daarbij is een hand die je helpt te zakken in je lijf om te kunnen voelen niet alleen fijn, maar zelfs nodig. Je bent het niet voor niets zo gaan doen, veelal heeft het je eerder pijn of verdriet gedaan. Dit te willen veranderen, zodat je er geen last meer van hebt en vrijer kunt zijn wie je bent, is een cadeau die alleen jij jezelf kunt geven.
Ik help je er graag bij, als dat steuntje in de rug.
Geralda