Je zou bijna niet meer aan vakantie beginnen. Wat een gedoe. En dan moet het ook nog leuk zijn. Gelijk met z’n allen in de relax modus, wat natuurlijk niet zo is.
Van te voren loopt de druk al op met alle laatste schoolactiviteiten, werk dat af moet, vakantieborrel en kinderfeestjes. Binnenshuis vanwege de boodschappen, alle overige dingen die mee moeten en de was. Je druk maken over files, wegwerkzaamheden op de route, de juiste vouchers en het weer.
Onderweg zitten ze elkaar op de achterbank in de weg, hebben ze de voorraad snoepjes al op voordat je de grens over bent en loopt de temperatuur in de auto op, ondanks de airco.
Gezellig.
Op plaats van bestemming moeten de spullen uitgepakt, tent opgezet en bedden gemaakt. Warm en moe ga je aan de slag. De kinderen springen om je heen; WAAR zijn de zwemspullen en we willen ze NU.
Eindelijk zit je met een glaasje water, koud biertje of lekker wijntje. Kinderen afgekoeld. Het grote genieten kan beginnen….
Tsja…tegenvaller…(je wil wel, graag zelfs!)
Je lijf heeft meer tijd nodig. En eigenlijk je hoofd ook. Ieders hoofd en lijf. Pas na een halve week (of vaak langer..!) merk je dat je thuis en werk echt hebt losgelaten, niet alle leuke uitjes in de omgeving hoeft te doen en hebben jullie je vakantieritme gevonden.
Leven vanuit ons hart. Echt en voluit genieten van alle mooie dingen, kinderen en elkaar. We willen het zo graag en laten ons tegelijk zo snel afleiden. Waardoor het een deel van de vakantie kost.
Aan het einde van vakantie hoop je dat je dit gevoel lang vast kan blijven houden, maar eigenlijk loopt de druk dan al weer op. Teveel bezig met randzaken in plaats van wat echt belangrijk is. Druk zijn met wat er is geweest en wat er gaat komen. En te weinig waar je werkelijk fysiek bent.
Op vakantie en door ingrijpende gebeurtenissen weet je vaak weer waar het om gaat. Dat ebt alleen weer vrij snel weg.
Leven vanuit je hart begint wat mij betreft bij luisteren naar je lichaam.
Hoe gaat het met me. Hoeveel energie heb ik. Voel ik me ontspannen, open. Kan ik makkelijk in verbinding zijn met anderen. Of is dat me teveel, voel ik me gejaagd en onrustig.
Waar word ik zielsgelukkig en intens blij van. En dat als richtingaanwijzer gebruiken. Dat wat belangrijk voor je is, ook belangrijk laten zijn. Meenemen in je keuzes om iets wel of niet te doen.
Je hoeft nog niet te weten hoe of misschien durf je niet groots te dromen. Elke keer in je achterhoofd houden wat voor JOU belangrijk is, helpt je. Loslaten wat kan. Vastpakken wat nodig is.
Door het pad te lopen ontvouwt het zich vanzelf.
Het pad van je hart begint bij voelen. Dat kan vanaf nu.
Dan hoeft de stress van te voren minder hoog op te lopen. Scheelt minstens een vakantiedag. Geeft meer voorpret.
Liefs, Geralda